19 januari 2022

Met een vette grijns op mijn gezicht bekeek ik gisteren het eerste deel van het Kamerdebat over de Regeringsverklaring. Eén ding is wel duidelijk: Vera Bergkamp is volkomen ongeschikt als Kamervoorzitter. Zoals u allen weet, is haar plek slechts het gevolg van politiek handjeklap. Hoe dan ook, het was de zoveelste beschamende vertoning, gisteren.

Ongeschikte Vera werd door Geert Wilders totaal te kakken gezet. Zelden zag ik een Kamerlid zich achter het spreekgestoelte zo weinig aantrekken van haar zalvende woorden. Wanneer je als Kamervoorzitter meermaals over haar zeer gebrekkige ordehandhaving tot de orde wordt geroepen door parlementariërs, dan zou je je toch eens achter de oren moeten krabben of je op die plek wel thuishoort.

Daar ging het gisteren over. Of iemand op een bepaalde plek wel thuishoort. En hoewel de PVV een partij is waar ik nooit op zou stemmen, geef ik Wilders dit keer inhoudelijk wel gelijk. Hij had terechte kritiek op het VVD-adviseurschap van Soumaya Sahla. Zij was actief in de terroristische Hofstadgroep. Ze werd opgepakt toen ze met een mitrailleur en een pistool op weg was naar een poging Ayaan Hirschi Ali en Geert Wilders te vermoorden. Vonnis: drie jaar cel. En nu heeft ze als adviseur van de VVD eenvoudig toegang tot het Tweede Kamergebouw.

Op Twitter stelde iemand dat ze haar straf heeft gehad en nu andere inzichten heeft. In het algemeen geldt inderdaad dat mensen die hun straf hebben ondergaan, weer verder mogen met hun leven. Maar nu niet: in alle redelijkheid kan je van Geert Wilders (nogmaals, de PVV is niet mijn club) niet verlangen dat hij zich neerlegt bij het VVD-adviseurschap van iemand die hem daadwerkelijk heeft willen vermoorden. Soumaya Sahla heeft niets in en om politiek Den Haag te zoeken. Vergelijk het maar met een veroordeelde kinderverkrachter. Die mag na zijn straf echt nooit meer aan de slag op een crèche. En terecht.

Volkomen terecht ging Geert Wilders ook tekeer tegen het Kamerlidmaatschap van de activistische zus van Sahla. Die zit in de Tweede Kamer namens D66.

Er was ook nogal wat tumult over de stelling van Wilders dat hoofddoekjes niet in het parlement thuishoren. Zijn toon was onvriendelijk en grof. Maar toch… We vinden dat rechters en Officieren van Justitie in de zittingszaal geen hoofddoekjes mogen dragen. Zij zijn de uitvoerders van onze wetten. In die zin is het redelijk dat ook de makers van onze wetten zich tijdens hun werkzaamheden onthouden van het dragen van al te opzichtige religieuze symbolen. Hoofddoekjes horen inderdaad net thuis in ons parlement.