12 januari 2022

Zeg me wie je voorzitter is, en ik zeg je wat voor club je bent. Dat geldt ook voor het CDA.

Je moet altijd een beetje oppassen met het al te snel vellen van een oordeel op grond van iemands verschijning en taalgebruik. Maar Marnix van Rij vind ik een sneue lul. Zijn houterige, wereldvreemde verdediging van de schofterige manier waarop het CDA Pieter Omtzigt op een zijspoor wilde rangeren is een van de politieke dieptepunten van het afgelopen jaar. Sneue Marnix was toen partijvoorzitter van de zieltogende rechtse Gristenen. Als ik met een lekkere koffie-verkeerd voor de televisie zit, en Marnix verschijnt, schift mijn melk en kan ik mijn cafeïne gerelateerde lekkers door de gootsteen spoelen. Zo’n man.

Maar bij de baantjesfabriek van het CDA krijg je als dank voor bewezen politieke hoererij veelal een leuk baantje cadeau. Dat geldt dus ook voor sneue Marnix. In het Kabinet-Hufters IV mag hij Staatssecretaris Belastingzaken worden.

Dat is ernstig. Niet eens alleen wegens zijn beschamende voorkomen en presentatie. Van Rij was eerst partner bij belastingfraude-adviseurs EY. Daar heeft hij goudgeld verdiend met het bedenken van schimmige belastingontwijkconstructies voor multinationals. Ten koste van, onder meer, de Nederlandse schatkist. En dan met droge ogen op de dag van je benoeming beweren dat ons land geen belastingparadijs is…

Dus daar zitten we dan. Met een Staatssecretaris voor Belastingontwijking. En wat Mark Rutte betreft, komt Van Rij prima door de screening. Echt. Een nieuwe bestuurscultuur… Tsja…

Zoals ik de afgelopen weken al vaker schreef: ik voorzie een hilarische periode met ons nieuwe kabinet. Heerlijk!